Czas rekalcynacji to specjalistyczne badanie laboratoryjne oceniające funkcję układu krzepnięcia, a dokładniej – czas potrzebny do wykrzepienia osocza cytrynianowego po dodaniu jonów wapnia. Jest to test wykorzystywany głównie w diagnostyce ciężkich zaburzeń krzepnięcia, takich jak hemofilia, niedobory czynników krzepnięcia, obecność inhibitorów krzepnięcia czy ciężkie skazy krwotoczne. Prawidłowy czas rekalcynacji wynosi zazwyczaj 60–120 sekund. Wydłużenie tego czasu może świadczyć o poważnych niedoborach czynników krzepnięcia, obecności antykoagulantów (np. heparyny) lub zaburzeniach czynności wątroby. Badanie to jest obecnie rzadko stosowane, ponieważ zostało zastąpione przez bardziej nowoczesne i precyzyjne testy, takie jak APTT, PT, INR czy testy czynników krzepnięcia. Czas rekalcynacji może być jednak przydatny w niektórych sytuacjach klinicznych, zwłaszcza w diagnostyce różnicowej skaz krwotocznych o niejasnej etiologii.
