Czas fibrynolizy to badanie laboratoryjne oceniające zdolność organizmu do rozpuszczania skrzepów krwi. Proces fibrynolizy polega na degradacji fibryny przez plazminę, co zapobiega nadmiernemu wykrzepianiu i powstawaniu zakrzepów. Oznaczenie czasu fibrynolizy jest pomocne w diagnostyce skaz krwotocznych, trombofilii, monitorowaniu leczenia trombolitycznego oraz w ocenie ryzyka powikłań zakrzepowo-zatorowych. Wydłużony czas fibrynolizy może świadczyć o niedoborze plazminogenu, inhibitorów fibrynolizy, chorobach wątroby, DIC (rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe) lub stosowaniu leków antyfibrynolitycznych. Skrócenie czasu obserwuje się w stanach nadmiernej fibrynolizy (np. po urazach, operacjach, w niektórych nowotworach). Badanie wykonuje się na podstawie próbki krwi, a interpretacja wyników wymaga uwzględnienia innych parametrów układu krzepnięcia (PT, APTT, D-dimery). Czas fibrynolizy ma znaczenie w diagnostyce i leczeniu chorób zakrzepowo-krwotocznych oraz w monitorowaniu pacjentów po zabiegach chirurgicznych.
