Fruktozamina to związek powstający w wyniku nieenzymatycznego wiązania glukozy z białkami osocza (głównie albuminą). Oznaczenie poziomu fruktozaminy we krwi pozwala na ocenę średniego stężenia glukozy w ciągu ostatnich 2–3 tygodni, co jest szczególnie przydatne w monitorowaniu leczenia cukrzycy, zwłaszcza w sytuacjach, gdy nie można oznaczyć hemoglobiny glikowanej (np. w niedokrwistości, hemoglobinopatiach, szybkich zmianach terapii). Badanie fruktozaminy wykonuje się z próbki krwi żylnej. Podwyższony poziom wskazuje na niewyrównaną cukrzycę, błędy dietetyczne, niewydolność nerek lub choroby wątroby. Niskie wartości mogą występować w niedoborze białka, zespołach nerczycowych, marskości wątroby. Interpretacja wyniku wymaga uwzględnienia stanu odżywienia i chorób współistniejących. Fruktozamina jest czułym wskaźnikiem skuteczności krótkoterminowej kontroli glikemii i uzupełnia oznaczenie hemoglobiny glikowanej.
