Bilirubina całkowita to wskaźnik funkcji wątroby i drożności dróg żółciowych. Powstaje w wyniku rozpadu hemoglobiny i jest metabolizowana w wątrobie. Oznaczenie bilirubiny całkowitej oraz jej frakcji (wolnej i związanej) pozwala na różnicowanie przyczyn żółtaczki: przedwątrobowej (hemoliza), wątrobowej (uszkodzenie hepatocytów) i pozawątrobowej (cholestaza, kamica żółciowa). Podwyższony poziom bilirubiny całkowitej objawia się żółtaczką, świądem skóry, ciemnym moczem i odbarwionym stolcem. Badanie bilirubiny wykonuje się w diagnostyce chorób wątroby (zapalenia, marskość, nowotwory), dróg żółciowych (kamica, guzy, zapalenie), niedokrwistości hemolitycznych i monitorowaniu leczenia. Wynik należy interpretować wraz z innymi parametrami biochemicznymi wątroby (ALT, AST, ALP, GGTP).
