Przeciwciała przeciw protrombinie klasy IgM należą do grupy autoprzeciwciał związanych z zespołem antyfosfolipidowym (APS) i zwiększonym ryzykiem zakrzepicy. Ich obecność wykrywa się metodą ELISA w surowicy krwi. Przeciwciała te mogą prowadzić do zaburzeń krzepnięcia, nawracających zakrzepów żylnych i tętniczych, powikłań położniczych (poronień, przedwczesnych porodów), a także trombocytopenii. Diagnostyka APS obejmuje oznaczenie przeciwciał antykardiolipinowych, przeciw beta-2-glikoproteinie I oraz przeciw protrombinie, a także ocenę kliniczną pacjenta. Dodatni wynik wymaga powtórzenia po 12 tygodniach i oceny w kontekście objawów klinicznych. Leczenie polega na stosowaniu leków przeciwzakrzepowych i regularnym monitorowaniu parametrów krwi.