Ospa wietrzna to jedna z najczęstszych chorób zakaźnych wieku dziecięcego, wywoływana przez wirusa Varicella zoster. U niemowląt jej przebieg może być nietypowy i trudniejszy do rozpoznania niż u starszych dzieci. Najbardziej charakterystycznym objawem jest pojawienie się na skórze wysypki – początkowo w postaci czerwonych plamek, które szybko przekształcają się w grudki, a następnie w pęcherzyki wypełnione przezroczystym płynem. Zmiany te pojawiają się falami, obejmując głównie tułów, twarz, skórę owłosionej głowy, a z czasem także kończyny. Wysypce często towarzyszy gorączka, rozdrażnienie, niepokój, brak apetytu i ogólne osłabienie. U niemowląt objawy mogą być mniej wyraźne – wysypka bywa mylona z potówkami, alergią czy innymi infekcjami skórnymi. Ważne są także objawy ogólne: ospa może przebiegać z wysoką gorączką, wymiotami, biegunką, a nawet drgawkami gorączkowymi. U najmłodszych dzieci ryzyko powikłań (np. zapalenia płuc, zakażeń bakteryjnych skóry, zapalenia mózgu) jest wyższe niż u starszych dzieci, dlatego w przypadku podejrzenia ospy wietrznej u niemowlęcia należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Rozpoznanie opiera się na obrazie klinicznym, a w razie wątpliwości lekarz może zlecić badania serologiczne lub PCR. Leczenie polega głównie na łagodzeniu objawów – stosowaniu leków przeciwgorączkowych (paracetamol, nigdy aspiryna!), kąpielach w letniej wodzie, delikatnych środkach łagodzących świąd oraz dbaniu o higienę skóry. W ciężkich przypadkach lub u dzieci z grup ryzyka może być konieczne podanie leków przeciwwirusowych. Kluczowe jest unikanie drapania zmian, aby zapobiec nadkażeniom i bliznom. Ospa wietrzna u niemowląt wymaga szczególnej czujności i troski ze strony rodziców oraz regularnego kontaktu z lekarzem.
