Uzależnienie od marihuany to coraz częstszy problem, szczególnie wśród młodzieży i młodych dorosłych. Marihuana działa na układ nerwowy poprzez aktywację receptorów kannabinoidowych, co prowadzi do uczucia relaksu, euforii, zmiany percepcji, ale także zaburzeń pamięci, koncentracji i koordynacji. Długotrwałe używanie marihuany może prowadzić do uzależnienia psychicznego (przymus sięgania po substancję, trudności z kontrolą ilości, zaniedbywanie obowiązków) i fizycznego (objawy odstawienne: drażliwość, bezsenność, lęk, spadek apetytu). Marihuana zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń lękowych, depresji, psychoz, pogorszenia funkcji poznawczych, a u osób predysponowanych – schizofrenii. U młodych ludzi negatywnie wpływa na rozwój mózgu, motywację, osiągnięcia szkolne i relacje społeczne. Leczenie uzależnienia opiera się na psychoterapii indywidualnej, grupowej, wsparciu rodziny i środowiska. W niektórych przypadkach stosuje się farmakoterapię łagodzącą objawy odstawienne. Kluczowa jest profilaktyka, edukacja i wczesna interwencja, gdy pojawiają się niepokojące objawy.