Leki uspokajające (sedatywne) dla dzieci powinny być stosowane wyłącznie w wyjątkowych sytuacjach i pod ścisłą kontrolą lekarza. Najczęściej są to leki przeciwhistaminowe, melatonina, preparaty ziołowe lub – w szczególnych przypadkach – benzodiazepiny. Wskazania do ich stosowania to ciężkie zaburzenia snu, lęki, zaburzenia zachowania, przygotowanie do zabiegów medycznych. Długotrwałe lub niekontrolowane stosowanie leków uspokajających może prowadzić do działań niepożądanych: senności, zaburzeń koncentracji, uzależnienia, problemów z pamięcią, zaburzeń oddychania, a nawet depresji oddechowej. Nie zaleca się podawania dzieciom leków uspokajających bez wyraźnych wskazań medycznych. W większości przypadków problemy ze snem czy lękiem u dzieci powinny być rozwiązywane poprzez terapię behawioralną, wsparcie psychologiczne, zmianę nawyków i rytuałów. Jeśli lekarz zdecyduje o konieczności podania leku, należy ściśle przestrzegać dawkowania i zaleceń.
