Narkolepsja to przewlekła, neurologiczna choroba snu charakteryzująca się niekontrolowanymi napadami senności w ciągu dnia, nagłym zasypianiem oraz katapleksją (nagła utrata napięcia mięśniowego pod wpływem emocji). Dodatkowe objawy to paraliż przysenny, omamy hipnagogiczne i trudności z utrzymaniem ciągłości snu nocnego. Przyczyną narkolepsji jest niedobór hipokretyny (oreksyny) – neuroprzekaźnika odpowiedzialnego za regulację cyklu snu i czuwania. Diagnoza opiera się na wywiadzie, badaniach polisomnograficznych oraz testach latencji snu (MSLT). Leczenie narkolepsji jest objawowe – stosuje się leki pobudzające (modafinil, metylofenidat), antydepresyjne (na katapleksję), a także zaleca regularny tryb życia, krótkie drzemki w ciągu dnia i unikanie czynników nasilających senność. Wsparcie psychologiczne, edukacja pacjenta i rodziny oraz współpraca z neurologiem są kluczowe dla poprawy jakości życia chorych na narkolepsję.
