Paraliż senny to zaburzenie snu polegające na przejściowej niemożności poruszania się i mówienia podczas zasypiania lub budzenia się, mimo zachowanej świadomości. Objawia się uczuciem ciężaru na klatce piersiowej, trudnościami w oddychaniu, niemożnością poruszenia kończynami oraz silnym lękiem. Często towarzyszą mu omamy wzrokowe, słuchowe lub dotykowe (np. wrażenie obecności kogoś w pokoju). Paraliż senny trwa od kilku sekund do kilku minut i ustępuje samoistnie. Najczęściej występuje u osób przemęczonych, zestresowanych, z nieregularnym trybem życia, zaburzeniami snu (narkolepsja, bezsenność) lub po zmianie strefy czasowej. Paraliż senny nie jest groźny dla zdrowia, ale może być bardzo nieprzyjemny. Rozpoznanie opiera się na wywiadzie i wykluczeniu innych zaburzeń neurologicznych. Leczenie polega na poprawie higieny snu, regularnym trybie życia, redukcji stresu i unikania używek. W ciężkich przypadkach stosuje się farmakoterapię lub terapię behawioralną.
