Samookaleczanie to celowe zadawanie sobie bólu fizycznego (np. cięcie skóry, przypalanie, drapanie) w celu złagodzenia napięcia emocjonalnego, radzenia sobie z trudnymi uczuciami lub wyrażenia wewnętrznego cierpienia. Najczęściej występuje u młodzieży i osób z zaburzeniami psychicznymi, zwłaszcza depresją, zaburzeniami lękowymi, osobowości i odżywiania. Samookaleczanie nie jest próbą samobójczą, ale znacznie zwiększa ryzyko poważnych urazów i samobójstwa w przyszłości. Osoby dokonujące autoagresji często doświadczają poczucia winy, wstydu, izolacji i trudności w nawiązywaniu relacji. Leczenie polega na psychoterapii (najczęściej poznawczo-behawioralnej, terapii dialektyczno-behawioralnej), wsparciu rodziny i leczeniu współistniejących zaburzeń psychicznych. W przypadku samookaleczania konieczna jest szybka interwencja specjalisty i zapewnienie bezpieczeństwa.
