Rozpad związku jest jednym z najczęstszych czynników wywołujących chwilowe obniżenie nastroju, smutek, żal czy nawet objawy depresyjne. Jednak nie zawsze prowadzi do długotrwałej depresji – reakcja zależy od indywidualnych cech osobowości, wsparcia społecznego, przyczyny rozstania, długości i jakości relacji. U wielu osób pojawia się tzw. żałoba po związku, która jest naturalnym procesem adaptacyjnym. Objawy to smutek, płaczliwość, utrata apetytu, zaburzenia snu, spadek motywacji, czasem poczucie winy lub złość. Większość osób stopniowo odzyskuje równowagę emocjonalną w ciągu kilku tygodni lub miesięcy. U części osób, zwłaszcza z wcześniejszą podatnością na depresję, brakiem wsparcia lub trudnościami życiowymi, rozpad związku może być czynnikiem wyzwalającym depresję wymagającą leczenia. Kluczowe jest otwarte przeżywanie emocji, rozmowa z bliskimi, dbanie o siebie i – w razie potrzeby – skorzystanie z pomocy psychologa. Rozpad związku nie musi oznaczać trwałego obniżenia nastroju, a może być impulsem do rozwoju osobistego i budowania nowych relacji.
