Ciąża to okres intensywnych zmian hormonalnych, emocjonalnych i fizycznych, które mogą wpływać na rozwój lub nasilenie zaburzeń nerwicowych. U kobiet z predyspozycjami do lęków, fobii czy nerwicy natręctw ciąża może być czynnikiem wyzwalającym lub nasilającym objawy. Najczęstsze przyczyny to lęk o zdrowie dziecka, obawy przed porodem, zmiany w wyglądzie ciała, presja społeczna i nowe obowiązki. U części kobiet pojawiają się objawy takie jak napady paniki, natrętne myśli, trudności z zasypianiem, drażliwość czy płaczliwość. Warto podkreślić, że nie każda kobieta w ciąży doświadcza zaburzeń nerwicowych – wiele zależy od wsparcia otoczenia, wcześniejszych doświadczeń i umiejętności radzenia sobie ze stresem. Leczenie zaburzeń nerwicowych w ciąży wymaga szczególnej ostrożności – preferowane są metody niefarmakologiczne, takie jak psychoterapia, techniki relaksacyjne, wsparcie grupowe. Farmakoterapia stosowana jest tylko w przypadkach ciężkich, po konsultacji z psychiatrą i ginekologiem. Wczesne rozpoznanie i wsparcie pozwalają na łagodzenie objawów i poprawę samopoczucia przyszłej mamy.
