Leczenie raka piersi za pomocą chemioterapii (chemii) jest jednym z podstawowych elementów terapii onkologicznej, stosowanym zarówno przed operacją (chemioterapia neoadiuwantowa), jak i po niej (adiuwantowa). Chemioterapia polega na podawaniu leków cytostatycznych, które niszczą komórki nowotworowe lub hamują ich podział. Leczenie odbywa się w cyklach, zwykle co 2–3 tygodnie, a liczba cykli zależy od typu i zaawansowania raka oraz ogólnego stanu zdrowia pacjentki. Przed rozpoczęciem terapii wykonuje się badania krwi, serca, wątroby i nerek, by ocenić możliwość zastosowania leków. Chemioterapia może być podawana dożylnie lub w postaci tabletek. Najczęstsze skutki uboczne to: nudności, wymioty, utrata włosów, osłabienie, spadek odporności, anemia, zaburzenia smaku, biegunki, zmiany skórne. W trakcie leczenia pacjentka jest pod stałą opieką onkologa, a skutki uboczne są łagodzone lekami wspomagającymi. Po zakończeniu chemioterapii wykonuje się badania kontrolne, by ocenić skuteczność terapii i ewentualną konieczność dalszego leczenia (radioterapia, hormonoterapia, leczenie celowane). Skuteczność chemioterapii zależy od typu raka, stopnia zaawansowania i indywidualnej odpowiedzi organizmu. Współczesna onkologia dąży do personalizacji leczenia, minimalizacji skutków ubocznych i poprawy jakości życia pacjentek.
