Łysienie u kobiet to problem, który coraz częściej dotyka panie w różnym wieku. Najczęstsze typy to łysienie androgenowe (dziedziczne, związane z hormonami), telogenowe (reakcja na stres, chorobę, poród, dietę), plackowate (autoimmunologiczne) oraz bliznowaciejące (uszkodzenie mieszków włosowych). Objawy to przerzedzenie włosów na czubku głowy, poszerzenie przedziałka, nadmierne wypadanie podczas mycia i czesania, a w przypadku łysienia plackowatego – pojawienie się okrągłych ognisk pozbawionych włosów. Przyczyny łysienia są złożone: genetyka, zaburzenia hormonalne (np. niedoczynność tarczycy, PCOS), stres, niedobory żelaza, witamin, choroby skóry głowy, nieprawidłowa pielęgnacja, leki. Leczenie zależy od przyczyny – może obejmować farmakoterapię (minoksydyl, finasteryd, hormony), suplementację, zmianę diety, mezoterapię, laseroterapię, przeszczep włosów, psychoterapię. Kluczowa jest szybka diagnoza i kompleksowe podejście – konsultacja z dermatologiem, endokrynologiem, trychologiem. Wsparcie psychiczne i edukacja pomagają radzić sobie z emocjonalnymi skutkami łysienia.
