Współczesna medycyna stale poszukuje nowych, skuteczniejszych metod leczenia chorób siatkówki oka, które są jedną z głównych przyczyn utraty wzroku na świecie. Tradycyjne terapie obejmują iniekcje doszklistkowe leków anty-VEGF, laseroterapię czy witrektomię, jednak nie zawsze przynoszą one oczekiwane rezultaty, zwłaszcza w przypadkach zaawansowanych lub opornych na leczenie. W ostatnich latach przełomem stały się terapie genowe oraz komórkowe. Terapia genowa polega na wprowadzeniu do komórek siatkówki prawidłowej kopii genu, którego mutacja powoduje chorobę (np. w dziedzicznych dystrofiach siatkówki). Przykładem jest lek voretigene neparvovec, stosowany w leczeniu dystrofii siatkówki związanej z mutacją genu RPE65. Z kolei terapie komórkowe wykorzystują komórki macierzyste, które mogą różnicować się w komórki siatkówki i zastępować uszkodzone struktury. Obecnie prowadzone są także badania nad implantami siatkówki (bioniczne oko), które pozwalają na częściowe przywrócenie wzroku osobom niewidomym. Nowoczesne metody leczenia siatkówki, choć wciąż eksperymentalne i kosztowne, dają nadzieję na poprawę jakości życia pacjentów z poważnymi schorzeniami wzroku. Kluczowe jest wczesne rozpoznanie choroby, regularne kontrole okulistyczne i ścisła współpraca z zespołem specjalistów.
