Antydepresanty, szczególnie nowoczesne leki z grupy SSRI i SNRI, są powszechnie stosowane w leczeniu depresji i zaburzeń lękowych. Ich długofalowy wpływ na mózg budzi wiele pytań i jest przedmiotem badań naukowych. Leki te regulują poziom neuroprzekaźników (serotonina, noradrenalina, dopamina), poprawiając nastrój, motywację i funkcje poznawcze. Długotrwałe stosowanie może prowadzić do adaptacyjnych zmian w mózgu – zwiększenia liczby receptorów, poprawy neuroplastyczności i ochrony przed stresem. Badania wykazują, że antydepresanty mogą zapobiegać atrofii hipokampa, która występuje w przewlekłej depresji. Jednak u niektórych osób mogą pojawić się skutki uboczne: zaburzenia libido, przyrost masy ciała, spłycenie emocji, trudności z odstawieniem leku (zespół odstawienny). Nie ma dowodów, by leki te trwale uszkadzały mózg, ale decyzję o długości terapii powinien podejmować lekarz, indywidualnie dla każdego pacjenta. Właściwie prowadzona farmakoterapia poprawia jakość życia i zmniejsza ryzyko nawrotów depresji, a jej korzyści przewyższają potencjalne ryzyko.
