Białaczka monocytowa to rzadka postać białaczki szpikowej, w której dochodzi do nadmiernego rozrostu monocytów – jednego z typów białych krwinek. Najczęściej występuje jako ostra białaczka monocytowa (AML M5 wg klasyfikacji FAB), rzadziej jako przewlekła białaczka monocytowa. Objawy to osłabienie, gorączka, bladość, powiększenie węzłów chłonnych, wątroby i śledziony, bóle kości, krwawienia, infekcje, zmiany skórne. Diagnostyka opiera się na morfologii krwi, badaniu szpiku, cytometrii przepływowej, badaniach genetycznych. Leczenie obejmuje intensywną chemioterapię, a w przypadku oporności – przeszczepienie szpiku. Rokowanie zależy od wieku, ogólnego stanu zdrowia i odpowiedzi na leczenie. Wczesna diagnoza i nowoczesna terapia zwiększają szanse na remisję.