Depresja maskowana (depresja ukryta, somatyczna) to szczególny rodzaj depresji, w którym objawy psychiczne są słabo wyrażone lub nieobecne, a dominują dolegliwości somatyczne – bóle głowy, brzucha, kręgosłupa, zaburzenia trawienia, kołatania serca, przewlekłe zmęczenie, bezsenność, zawroty głowy. Pacjenci często zgłaszają się do lekarzy różnych specjalności, poszukując przyczyny swoich dolegliwości, jednak badania nie wykazują istotnych nieprawidłowości somatycznych. Objawy depresji maskowanej mogą obejmować także zaburzenia apetytu, libido, przewlekłe zmęczenie, trudności z koncentracją, drażliwość, lęk. Przyczyny depresji maskowanej są podobne jak w innych typach depresji – predyspozycje genetyczne, zaburzenia neuroprzekaźników, przewlekły stres, traumatyczne wydarzenia, choroby przewlekłe. Często występuje u osób, które mają trudności z wyrażaniem emocji lub pochodzą z kultur, gdzie choroby psychiczne są stygmatyzowane. Leczenie depresji maskowanej opiera się na psychoterapii (szczególnie poznawczo-behawioralnej), farmakoterapii (leki przeciwdepresyjne), a także edukacji pacjenta i jego rodziny. Kluczowe jest rozpoznanie depresji przez lekarza, który potrafi dostrzec jej ukryte objawy i skierować pacjenta na odpowiednią terapię. Wczesne leczenie pozwala na szybki powrót do zdrowia i zapobiega przewlekaniu się choroby.
