Kamica nerkowa to choroba układu moczowego polegająca na powstawaniu złogów (kamieni) w nerkach lub drogach moczowych. Kamienie powstają w wyniku krystalizacji substancji chemicznych obecnych w moczu, takich jak szczawiany, fosforany, kwas moczowy czy cystyna. Choroba może przebiegać bezobjawowo, ale najczęściej objawia się silnym bólem (kolka nerkowa), który pojawia się nagle, promieniuje od okolicy lędźwiowej do pachwiny, często towarzyszą mu nudności, wymioty, krwiomocz, częste oddawanie moczu i uczucie parcia na pęcherz. Przyczyną kamicy nerkowej są predyspozycje genetyczne, niewłaściwa dieta (bogata w białko zwierzęce, sól, szczawiany), mała ilość wypijanych płynów, zakażenia układu moczowego, choroby metaboliczne (np. dna moczanowa, nadczynność przytarczyc), a także niektóre leki. Diagnostyka obejmuje badania moczu, USG, tomografię komputerową oraz analizę składu kamieni. Leczenie zależy od wielkości i lokalizacji kamieni – małe złogi mogą zostać wydalone samoistnie po zastosowaniu leków rozkurczowych i przeciwbólowych oraz zwiększeniu podaży płynów. Większe kamienie wymagają interwencji urologicznej: litotrypsji (rozbijania kamieni falami ultradźwiękowymi), ureteroskopii lub zabiegów chirurgicznych. Profilaktyka polega na odpowiednim nawodnieniu, ograniczeniu soli i białka zwierzęcego, zwiększeniu spożycia warzyw i owoców oraz regularnych badaniach kontrolnych. Kamica nerkowa ma tendencję do nawrotów, dlatego ważne jest długofalowe dbanie o zdrowie układu moczowego i współpraca z lekarzem.
