Malaria to ciężka, potencjalnie śmiertelna choroba zakaźna wywoływana przez pierwotniaki z rodzaju Plasmodium, przenoszona na człowieka przez ukłucie samicy komara Anopheles. Występuje głównie w krajach tropikalnych i subtropikalnych Afryki, Azji, Ameryki Południowej i Oceanii. Objawy malarii pojawiają się po 7–30 dniach od zakażenia i obejmują wysoką gorączkę (często napadową), dreszcze, poty, bóle głowy, mięśni, stawów, nudności, wymioty, biegunkę, osłabienie. Charakterystyczne są cykliczne napady gorączki (co 48–72 godziny), choć nie zawsze występują regularnie. W ciężkich przypadkach dochodzi do powikłań: niedokrwistości, żółtaczki, uszkodzenia nerek, śpiączki, zaburzeń oddychania, a nawet śmierci. Przyczyną choroby są cztery główne gatunki Plasmodium: P. falciparum (najgroźniejszy), P. vivax, P. ovale, P. malariae. Zakażenie następuje przez ukłucie komara, rzadziej przez transfuzje krwi, przeszczepy lub z matki na dziecko. Diagnostyka polega na wykryciu pasożytów we krwi (rozmaz, szybkie testy antygenowe). Leczenie zależy od gatunku pasożyta, ciężkości choroby i regionu pochodzenia – stosuje się leki przeciwmalaryczne (chlorochina, artemizynina, meflochina, doksycyklina, atowakwon z proguanilem). W ciężkich przypadkach konieczna jest hospitalizacja. Profilaktyka obejmuje stosowanie repelentów, moskitier, odpowiedniej odzieży oraz profilaktycznych leków przeciwmalarycznych podczas podróży do krajów endemicznych. Wczesna diagnoza i leczenie są kluczowe dla uniknięcia powikłań i śmierci.
