Tętniak aorty brzusznejto patologiczne poszerzenie ściany największej tętnicy w jamie brzusznej, które grozi jej pęknięciem i krwotokiem zagrażającym życiu. Choroba ta najczęściej dotyczy osób po 60. roku życia, zwłaszcza mężczyzn, palaczy i osób z nadciśnieniem tętniczym. Tętniak powstaje na skutek osłabienia ściany naczynia, zwykle w wyniku miażdżycy, przewlekłego nadciśnienia, urazów, infekcji lub uwarunkowań genetycznych (np. zespół Marfana). Objawy tętniaka aorty brzusznej są długo niewidoczne – choroba rozwija się powoli i przez wiele lat może nie dawać żadnych dolegliwości. U części pacjentów pojawia się tępy ból w jamie brzusznej lub okolicy lędźwiowej, uczucie pulsowania w brzuchu, czasem bóle pleców, utrata masy ciała, zaburzenia trawienia. Najgroźniejszym powikłaniem jest pęknięcie tętniaka – objawia się nagłym, bardzo silnym bólem brzucha lub pleców, spadkiem ciśnienia, utratą przytomności i wymaga natychmiastowej pomocy chirurgicznej. Rozpoznanie tętniaka opiera się na badaniu USG jamy brzusznej, tomografii komputerowej lub rezonansie magnetycznym. Leczenie zależy od wielkości i tempa wzrostu tętniaka – w przypadku średnicy powyżej 5,5 cm lub szybkiego powiększania się zaleca się operację (klasyczną lub endowaskularną – EVAR). W mniejszych tętniakach stosuje się leczenie zachowawcze: kontrolę ciśnienia, lipidów, rzucenie palenia, aktywność fizyczną i regularne kontrole obrazowe. Wczesne wykrycie tętniaka pozwala na skuteczne leczenie i zapobiega śmiertelnym powikłaniom.
