Choroby nadnerczy diagnozuje się na podstawie wywiadu, objawów klinicznych oraz badań laboratoryjnych i obrazowych. Najczęstsze schorzenia to niedoczynność (choroba Addisona), nadczynność (zespół Cushinga), guzy (pheochromocytoma, gruczolak). Diagnostyka obejmuje oznaczenie poziomu kortyzolu, aldosteronu, reniny, ACTH, DHEAS, metoksykatecholamin w moczu i osoczu, testy stymulacyjne i hamowania (np. test z synaktenem, test hamowania deksametazonem), badania obrazowe (USG, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny). W niektórych przypadkach konieczna jest biopsja guza. Kluczowe jest różnicowanie przyczyn i współpraca endokrynologa z innymi specjalistami.
