Badanie ogólne moczu to jedno z podstawowych badań diagnostycznych, pozwalające na ocenę funkcji nerek, dróg moczowych oraz wykrycie wielu chorób ogólnoustrojowych. Wyniki obejmują ocenę cech fizycznych (barwa, przejrzystość, ciężar właściwy, pH), biochemicznych (białko, glukoza, ciała ketonowe, bilirubina, urobilinogen, azotyny, leukocyty) oraz mikroskopowych (osad moczu: erytrocyty, leukocyty, wałeczki, kryształy, bakterie). Prawidłowy mocz jest jasnożółty, przejrzysty, o ciężarze właściwym 1,010–1,025 i pH 5–7. Obecność białka może świadczyć o chorobach nerek, glukozy – o cukrzycy, ciał ketonowych – o głodzeniu lub cukrzycy, bilirubiny i urobilinogenu – o chorobach wątroby. Erytrocyty w moczu to sygnał krwiomoczu (kamica, infekcja, nowotwór), leukocyty – stanu zapalnego, wałeczki – uszkodzenia nerek. Obecność bakterii świadczy o zakażeniu dróg moczowych. Interpretacja wyników wymaga uwzględnienia objawów klinicznych i innych badań laboratoryjnych.