Afazja to zaburzenie mowy powstałe w wyniku uszkodzenia ośrodków mowy w mózgu (najczęściej po udarze, urazie, guzie, infekcji). Objawy zależą od lokalizacji i rozległości uszkodzenia – mogą obejmować trudności z wypowiadaniem słów, rozumieniem mowy, czytaniem, pisaniem, nazywaniem przedmiotów, powtarzaniem zdań. Wyróżnia się afazję ruchową (Broki), czuciową (Wernickego), mieszaną i globalną. Rozpoznanie opiera się na badaniu neurologicznym, testach neuropsychologicznych, badaniach obrazowych (TK, MRI). Leczenie polega na rehabilitacji neurologopedycznej, ćwiczeniach mowy, wsparciu psychologicznym, leczeniu choroby podstawowej. Wczesna i intensywna terapia zwiększa szanse na poprawę funkcji językowych. Ważne jest wsparcie rodziny i środowiska.
