Historia Niny, najdłużej żyjącego skrajnego wcześniaka w Polsce, jest niezwykłym przykładem postępu medycyny neonatologicznej i siły ludzkiego organizmu. Nina przyszła na świat w 23. tygodniu ciąży, ważąc zaledwie 500 gramów. Szanse na przeżycie dzieci urodzonych tak wcześnie są bardzo niskie, a ryzyko powikłań – ogromne. Przez pierwsze miesiące życia Nina wymagała intensywnej opieki na oddziale neonatologicznym: wentylacji mechanicznej, żywienia pozajelitowego, leczenia infekcji, wsparcia farmakologicznego i licznych zabiegów. Walka o każdy dzień była wyzwaniem zarówno dla lekarzy, jak i rodziców. Dzięki zaangażowaniu zespołu medycznego, nowoczesnym technologiom i determinacji rodziny, Nina stopniowo nabierała sił, rosła i rozwijała się. Po wielu miesiącach hospitalizacji mogła opuścić szpital i wrócić do domu. Dziś, mimo początkowych problemów zdrowotnych, rozwija się prawidłowo, a jej historia daje nadzieję innym rodzinom wcześniaków. Przypadek Niny podkreśla znaczenie szybkiej interwencji, opieki interdyscyplinarnej, wsparcia psychologicznego oraz edukacji rodziców. Skrajne wcześniactwo niesie ryzyko powikłań neurologicznych, wzrokowych, oddechowych, ale dzięki postępowi medycyny coraz więcej dzieci z tak niską masą urodzeniową ma szansę na zdrowe życie.
