Leki uspokajające (anksjolityki, leki przeciwlękowe, nasenne) powinny być stosowane wyłącznie w określonych sytuacjach i zawsze pod kontrolą lekarza. Wskazaniami do ich stosowania są: nasilone stany lękowe, ataki paniki, bezsenność utrudniająca codzienne funkcjonowanie, silny stres (np. po traumatycznym wydarzeniu), objawy odstawienia alkoholu lub innych substancji psychoaktywnych, niektóre zaburzenia psychiczne (zespół lęku uogólnionego, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne). Leki uspokajające mogą być pomocne w krótkotrwałym leczeniu objawowym, ale nie rozwiązują przyczyny problemu. Długotrwałe stosowanie grozi uzależnieniem, zaburzeniami pamięci, sennością, spadkiem koncentracji i pogorszeniem sprawności psychomotorycznej. Przed sięgnięciem po leki warto wypróbować metody niefarmakologiczne: techniki relaksacyjne, psychoterapię, aktywność fizyczną, zmianę stylu życia. W razie konieczności lekarz dobierze odpowiedni preparat, dawkę i czas leczenia, minimalizując ryzyko powikłań.