Gronkowce to bakterie szeroko rozpowszechnione w środowisku, z których najgroźniejszy jest Staphylococcus aureus. Wywołują zakażenia skóry (czyraki, ropnie, liszajec), kości, stawów, płuc, serca (zapalenie wsierdzia), a także zatrucia pokarmowe. Szczególnie niebezpieczne są szczepy oporne na antybiotyki (MRSA). Leczenie zależy od lokalizacji i ciężkości zakażenia – stosuje się antybiotyki (penicyliny, cefalosporyny, klindamycyna, wankomycyna), drenaż ropni, leczenie objawowe. W przypadku zakażeń szpitalnych konieczna jest izolacja i ścisła higiena. Profilaktyka obejmuje dezynfekcję ran, unikanie kontaktu z osobami zakażonymi, dbanie o odporność. Wczesne rozpoznanie i leczenie gronkowca zapobiega poważnym powikłaniom.
