Trepanacja czaszki to zabieg neurochirurgiczny polegający na otwarciu czaszki poprzez wycięcie fragmentu kości. Wykonywana jest w sytuacjach zagrożenia życia, takich jak krwiaki śródczaszkowe, guzy mózgu, ciężkie urazy czaszkowo-mózgowe, obrzęk mózgu, ropnie, tętniaki czy niektóre przypadki padaczki lekoopornej. Celem trepanacji jest usunięcie przyczyny ucisku na mózg, odbarczenie struktur nerwowych lub umożliwienie dostępu do zmiany chorobowej. Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym, a po jego zakończeniu kość zwykle jest ponownie umieszczana na swoim miejscu i mocowana specjalnymi płytkami. Ryzyka związane z trepanacją to krwawienia, zakażenia, uszkodzenie mózgu, napady padaczkowe, obrzęk, powikłania neurologiczne (niedowłady, zaburzenia mowy, pamięci), a także komplikacje związane z gojeniem rany. Współczesna neurochirurgia dysponuje nowoczesnymi technikami obrazowania i narzędziami, które minimalizują ryzyko, ale zabieg nadal należy do poważnych interwencji. Po trepanacji konieczna jest rehabilitacja, kontrola neurologiczna i wsparcie psychologiczne.
