Owsiki (Enterobius vermicularis) to jedne z najczęstszych pasożytów przewodu pokarmowego, szczególnie u dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym. Zarażenie następuje drogą pokarmową, najczęściej przez kontakt z zanieczyszczonymi jajami, które mogą znajdować się na brudnych rękach, pościeli, bieliźnie, zabawkach czy innych przedmiotach codziennego użytku. Jaja owsików są bardzo odporne na warunki środowiskowe i mogą przetrwać nawet kilka tygodni poza organizmem człowieka. Objawy zarażenia owsikami są charakterystyczne: najczęściej pojawia się intensywny świąd okolicy odbytu, szczególnie w nocy, kiedy samice owsików wychodzą na zewnątrz, by złożyć jaja. Dzieci mogą być niespokojne, mieć trudności ze snem, a w niektórych przypadkach pojawia się zgrzytanie zębami, bóle brzucha, nudności, brak apetytu czy utrata masy ciała. Czasem obserwuje się także zmiany skórne w okolicy odbytu, spowodowane drapaniem. Zarażenie owsikami może prowadzić do powikłań, takich jak wtórne infekcje bakteryjne, zapalenie sromu u dziewczynek czy rzadziej zapalenie wyrostka robaczkowego. Rozpoznanie opiera się na wywiadzie, objawach oraz badaniu kału lub tzw. testach taśmy klejącej, które pozwalają wykryć jaja pasożyta. Leczenie polega na podaniu leków przeciwpasożytniczych (np. pyrantel, mebendazol), które należy powtórzyć po 2-3 tygodniach, by zniszczyć nowo wyklute osobniki. Bardzo ważne jest przestrzeganie zasad higieny: codzienna zmiana bielizny i pościeli, dokładne mycie rąk, obcinanie paznokci oraz sprzątanie mieszkania. Cała rodzina powinna być leczona jednocześnie, by uniknąć nawrotów. Profilaktyka polega na utrzymaniu wysokiego poziomu higieny osobistej i otoczenia, szczególnie w środowiskach dziecięcych.
