Mizofonia to zaburzenie polegające na nadwrażliwości na określone dźwięki, które wywołują silną reakcję emocjonalną – irytację, złość, lęk, a nawet agresję. Najczęściej drażniące są odgłosy żucia, mlaskania, siorbania, stukanie, pstrykanie długopisem, chrapanie czy powtarzające się dźwięki elektroniczne. Przyczyny mizofonii nie są do końca poznane – podejrzewa się udział czynników genetycznych, zaburzeń w przetwarzaniu bodźców słuchowych i współistnienie innych zaburzeń psychicznych (np. OCD, lękowych). Objawy pojawiają się już w dzieciństwie lub w okresie dojrzewania i nasilają się z wiekiem. Diagnoza opiera się na wywiadzie, kwestionariuszach i ocenie funkcjonowania społecznego. Leczenie mizofonii obejmuje terapię poznawczo-behawioralną, techniki relaksacyjne, trening uważności, a w niektórych przypadkach leki przeciwlękowe lub przeciwdepresyjne. Wsparcie rodziny i otoczenia jest kluczowe dla poprawy jakości życia osób z mizofonią.
