Depresja atypowa to szczególny podtyp depresji, który różni się od klasycznej formy przebiegiem i objawami. Najczęściej występuje u młodych dorosłych i kobiet. Objawy depresji atypowej to przede wszystkim nadmierna senność (hipersomnia), wzmożony apetyt i przyrost masy ciała, uczucie „ciężkości” kończyn, silna reaktywność nastroju (poprawa samopoczucia pod wpływem pozytywnych wydarzeń), nadwrażliwość na odrzucenie i krytykę. Osoby z depresją atypową często mają trudności z porannym wstawaniem, wycofują się z życia społecznego, doświadczają przewlekłego zmęczenia, lęku i poczucia winy. Rozmowa z psychologiem pozwala zidentyfikować nietypowe objawy, odróżnić depresję atypową od innych zaburzeń (np. dystymii, zaburzeń afektywnych dwubiegunowych) i dobrać odpowiednią terapię. Leczenie obejmuje psychoterapię (najczęściej poznawczo-behawioralną), wsparcie farmakologiczne (leki przeciwdepresyjne z grupy SSRI, MAO-I), a także edukację i wsparcie bliskich. Kluczowe jest wczesne rozpoznanie i indywidualne podejście do pacjenta, by zapobiec powikłaniom i nawrotom choroby.
