Choroba popromienna to zespół objawów powstałych na skutek działania dużych dawek promieniowania jonizującego na organizm. Wyróżnia się trzy fazy choroby: fazę prodromalną (nudności, wymioty, biegunka, osłabienie), fazę utajoną (pozorna poprawa stanu zdrowia) i fazę manifestacji klinicznej (uszkodzenie szpiku, krwawienia, zakażenia, utrata włosów, biegunki, zaburzenia neurologiczne). Objawy zależą od dawki i czasu ekspozycji na promieniowanie. Najbardziej narażone są tkanki szybko dzielące się: szpik kostny, przewód pokarmowy, skóra. Leczenie polega na usuwaniu źródła promieniowania, leczeniu objawowym (transfuzje krwi, antybiotyki, leki przeciwwymiotne), przeszczepie szpiku, podawaniu czynników wzrostu. W ciężkich przypadkach rokowanie jest niekorzystne. Profilaktyka polega na ochronie przed promieniowaniem i stosowaniu środków ochrony indywidualnej.
