Wazopresyna, znana również jako hormon antydiuretyczny (ADH), to jeden z kluczowych hormonów produkowanych przez tylny płat przysadki mózgowej. Jej główną funkcją jest regulacja gospodarki wodno-elektrolitowej organizmu. Wazopresyna działa na nerki, zwiększając wchłanianie zwrotne wody w kanalikach nerkowych, co prowadzi do zagęszczenia moczu i zmniejszenia jego objętości. Dzięki temu hormon ten odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu prawidłowego ciśnienia krwi i objętości płynów ustrojowych. Niedobór wazopresyny prowadzi do moczówki prostej – choroby objawiającej się nadmiernym wydalaniem rozcieńczonego moczu, wzmożonym pragnieniem i ryzykiem odwodnienia. Nadmiar wazopresyny występuje w zespole nieadekwatnego wydzielania ADH (SIADH), co prowadzi do zatrzymania wody w organizmie, obniżenia poziomu sodu i zaburzeń neurologicznych. Wazopresyna wpływa także na układ sercowo-naczyniowy, powodując skurcz naczyń krwionośnych i wzrost ciśnienia tętniczego. Ostatnie badania sugerują, że hormon ten odgrywa rolę w regulacji zachowań społecznych, pamięci i stresu. Zaburzenia wydzielania wazopresyny mogą być związane z chorobami mózgu, urazami, guzami, infekcjami lub działaniem niektórych leków. Diagnostyka opiera się na badaniach laboratoryjnych, ocenie poziomu elektrolitów i testach czynnościowych. Leczenie zależy od przyczyny zaburzeń i może obejmować suplementację hormonu, ograniczenie płynów lub leczenie choroby podstawowej.
