Syndrom hikikomori to zjawisko wycofania społecznego, które dotyka głównie młodych ludzi – szczególnie w Japonii, ale coraz częściej także w innych krajach. Osoby z hikikomori przez wiele miesięcy, a nawet lat, nie opuszczają swojego pokoju, unikają kontaktu z rodziną, rówieśnikami, szkołą czy pracą. Przyczyny to presja społeczna, lęk przed porażką, uzależnienie od internetu, depresja, zaburzenia lękowe, brak wsparcia. Objawy to izolacja, zaburzenia snu, zaniedbanie higieny, brak motywacji, pogorszenie zdrowia psychicznego i fizycznego. Leczenie wymaga wielospecjalistycznej opieki: psychoterapii, wsparcia rodziny, terapii zajęciowej, czasem farmakoterapii. Kluczowe jest wczesne rozpoznanie i praca nad odbudową relacji społecznych, rozwijaniem pasji i stopniowym powrotem do aktywności. Hikikomori to poważny problem cywilizacyjny, wymagający współpracy specjalistów, rodziny i instytucji społecznych.
