Apraksja to zaburzenie neurologiczne polegające na utracie zdolności wykonywania celowych, zamierzonych ruchów mimo zachowania siły mięśniowej, koordynacji i zrozumienia polecenia. Najczęściej dotyczy ruchów złożonych, takich jak ubieranie się, posługiwanie się przedmiotami czy wykonywanie gestów. Przyczyną apraksji są uszkodzenia mózgu, zwłaszcza płatów czołowych i ciemieniowych, najczęściej w wyniku udaru, urazu, guzów, chorób neurodegeneracyjnych (np. choroba Alzheimera) lub infekcji. Wyróżnia się różne typy apraksji: ideomotoryczną, ideacyjną, konstrukcyjną i oralną. Objawy mogą być bardzo uciążliwe w codziennym życiu – pacjenci mają trudności z wykonywaniem prostych czynności, co prowadzi do frustracji i obniżenia jakości życia. Leczenie apraksji polega na rehabilitacji neurologicznej, terapii zajęciowej i wsparciu psychologicznym. Wczesna diagnoza i kompleksowa terapia zwiększają szanse na poprawę funkcjonowania.
