Koronawirus SARS-CoV-2, znany przede wszystkim z oddziaływania na układ oddechowy, może również wpływać na układ moczowy oraz powodować poważne powikłania nerkowe. Liczne badania wykazały, że COVID-19 u części pacjentów prowadzi do rozwoju ostrego uszkodzenia nerek (AKI). Mechanizm tego zjawiska jest złożony – obejmuje zarówno bezpośrednią infekcję komórek nerkowych przez SARS-CoV-2 (koronawirus potrafi wiązać się z receptorami ACE2 obecnymi w nerkach), jak i pośrednie skutki wynikające z burzy cytokinowej czy zaburzeń krzepnięcia. U chorych z ciężkim przebiegiem COVID-19 obserwuje się wzrost markerów uszkodzenia nerek, zmiany w ilości i barwie moczu, a także gorsze rokowania. Dodatkowo, wirus może powodować mikrozatory w nerkach, co prowadzi do upośledzenia filtracji oraz zaburzeń równowagi elektrolitowej i kwasowo-zasadowej. Niektórzy pacjenci doświadczają niewydolności nerek wymagającej dializ, a przewlekłe powikłania potransplantacyjne notuje się także u ozdrowieńców. Objawy uszkodzenia nerek to osłabienie, obrzęki, spadek ilości oddawanego moczu, nadciśnienie oraz zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej. Profilaktyka obejmuje regularne monitorowanie funkcji nerek u osób po przechorowaniu COVID-19, szczególne wskazania dotyczą diabetyków, osób z pierwotnymi schorzeniami nerek oraz pacjentów hospitalizowanych z powodu ciężkiej infekcji. W przypadku niepokojących objawów należy wykonać badania moczu, kreatyniny oraz konsultować się regularnie z nefrologiem. Leczenie polega na kontroli chorób przewlekłych, stosowaniu leków wspierających nerki oraz (w ciężkich przypadkach) wdrożeniu terapii nerkozastępczej.
