Chłoniak anaplastyczny (ALCL) to rzadki, złośliwy nowotwór wywodzący się z komórek układu limfatycznego, cechujący się szybkim wzrostem i nietypową histologią. Może występować jako typ ALK-dodatni (lepsze rokowanie, częściej u dzieci i młodych dorosłych) lub ALK-ujemny (gorsze rokowanie, typowe dla osób starszych). Najczęstsze objawy to powiększenie węzłów chłonnych (szyja, pachy, pachwiny), gorączka, nocne poty, chudnięcie, przewlekłe osłabienie. Guz może zająć także skórę, płuca, przewód pokarmowy lub szpik. W badaniach laboratoryjnych typowe są podwyższone markery stanu zapalnego, anemia, a diagnostyka obrazowa (USG, TK, PET-CT) pozwala określić stopień zaawansowania. Rozpoznanie opiera się na biopsji i badaniu immunohistochemicznym węzła chłonnego. Leczenie to wielolekowa chemioterapia, immunoterapia (np. brentuksymab), rzadziej przeszczep szpiku. Rokowanie zależy od typu, chorób współistniejących i odpowiedzi na leczenie – w ALK+ wyleczenie uzyskuje się u większości dzieci, w ALK– wyniki są mniej korzystne.
