Hemipareza, czyli częściowe porażenie jednej połowy ciała, jest najczęściej skutkiem udaru mózgu, ale może też wystąpić w przebiegu urazów, guzów, stwardnienia rozsianego, infekcji OUN czy mózgowego porażenia dziecięcego. Objawia się osłabieniem siły mięśniowej, ograniczeniem ruchomości, spastycznością, zaburzeniami czucia i trudnościami w codziennym funkcjonowaniu. Rehabilitacja hemiparezy jest procesem złożonym i wieloetapowym, obejmującym fizjoterapię (ćwiczenia wzmacniające, rozciągające, nauka chodu), terapię zajęciową (trening samodzielności), stymulację neuromotoryczną, a czasem leczenie farmakologiczne łagodzące spastyczność (baklofen, toksyna botulinowa). Im szybciej rozpoczęta rehabilitacja po udarze lub urazie, tym większa szansa na odzyskanie sprawności. Program usprawniania powinien być indywidualnie dobrany do potrzeb i możliwości pacjenta, pod nadzorem neurologa i fizjoterapeuty. Część chorych wymaga też wsparcia psychologicznego, terapii mowy i współpracy z opiekunami.
