Błonica (diphtheria) to choroba bakteryjna wywoływana przez maczugowca błonicy (Corynebacterium diphtheriae). Jej przebieg może być bardzo ciężki, szczególnie u dzieci i osób nieszczepionych. Bakteria produkuje silną toksynę, która uszkadza błony śluzowe gardła, migdałki, a czasem też skórę i inne narządy. Objawy to gorączka, ból gardła, trudność w połykaniu, charakterystyczne szaro-białe, grube naloty na migdałkach i tylnej ścianie gardła, powiększenie węzłów szyi („bycza szyja”), chrypka, duszność. Toksemia prowadzi do powikłań kardiologicznych (zapalenie mięśnia sercowego), neurologicznych (porażenie nerwów) i śmiertelnych suficjencji oddechowej. Rozpoznanie ustala się na podstawie obrazu klinicznego i posiewu z nalotów. Leczenie polega na podaniu natychmiastowym antytoksyny błoniczej (neutralizuje toksynę) oraz antybiotyków (penicylina, erytromycyna), izolowaniu chorego, a czasem również hospitalizacji na OIOM. Szczepienia DTP są podstawą profilaktyki. Błonica może być śmiertelna, jeśli nie zostanie rozpoznana i leczona od razu — obecność nalotów wymaga natychmiastowej interwencji lekarskiej.
