Wirusowe zapalenie gardła jest jedną z najczęstszych infekcji górnych dróg oddechowych, dotykającą zarówno dzieci, jak i dorosłych, szczególnie w okresach jesienno-zimowych oraz na przełomie wiosny i lata. Wywołują je przede wszystkim rhinowirusy, adenowirusy, koronawirusy czy wirus grypy i paragrypy. Do zakażenia dochodzi drogą kropelkową – kaszel, kichanie, kontakt z zakażonymi powierzchniami. Typowe objawy pojawiają się nagle i obejmują: intensywną suchość i drapanie w gardle, zaczerwienienie łuków podniebiennych, wyraźny ból nasilający się przy przełykaniu, suchy kaszel, chrypkę i ogólne osłabienie. Gorączka przy infekcji wirusowej jest zwykle umiarkowana, rzadziej przekracza 38°C, w odróżnieniu od infekcji bakteryjnych. Nie towarzyszy jej ropny wysięk na migdałkach, obrzęk węzłów chłonnych jest mniej nasilony, a dodatkowo występują objawy typowe dla przeziębienia: katar, łzawienie oczu, bóle mięśniowo-stawowe czy czasem bóle głowy. Leczenie wirusowego zapalenia gardła ma charakter objawowy – antybiotyki są nieskuteczne! Kluczowe jest nawadnianie, odpoczynek, stosowanie tabletek do ssania, płukanek z soli czy szałwii oraz unikanie drażniących temperatur napojów i pokarmów. Dla złagodzenia bólu zalecane są preparaty przeciwbólowe i przeciwzapalne (paracetamol, ibuprofen), a przy silnym kaszlu syropy o działaniu osłaniającym. U dzieci warto kontrolować temperaturę oraz stosować inhalacje z soli fizjologicznej. Objawy zwykle ustępują w ciągu 5–7 dni; przedłużający się ból gardła, nawracające infekcje czy bardzo wysoka gorączka wymagają konsultacji lekarskiej w celu wykluczenia np. anginy bakteryjnej. Profilaktyka to częste mycie rąk, unikanie kontaktu z chorymi i dbanie o odporność przez zbilansowaną dietę.
