AIDS(zespół nabytego niedoboru odporności) to końcowe stadium zakażenia wirusem HIV (Human Immunodeficiency Virus). HIV atakuje i niszczy limfocyty CD4+ odpowiedzialne za odporność organizmu, prowadząc do stopniowego upośledzenia układu immunologicznego. AIDS rozwija się po kilku-kilkunastu latach od zakażenia HIV, gdy liczba limfocytów CD4+ drastycznie spada, a organizm staje się podatny na zakażenia oportunistyczne i nowotwory. Objawy AIDS są bardzo zróżnicowane i obejmują przewlekłe infekcje (np. zapalenie płuc, gruźlica, grzybice), utratę masy ciała, gorączkę, nocne poty, powiększenie węzłów chłonnych, zmiany skórne, zaburzenia neurologiczne. Przyczyny zakażenia HIV to kontakt z zakażoną krwią (np. używanie wspólnych igieł), kontakty seksualne bez zabezpieczenia, zakażenie okołoporodowe (matka-dziecko), rzadziej transfuzje krwi. Leczenie AIDS polega na stosowaniu terapii antyretrowirusowej (ART), która hamuje namnażanie wirusa, poprawia odporność i wydłuża życie pacjenta. Współczesne leki pozwalają na długie, aktywne życie z HIV, jednak nie eliminują wirusa całkowicie. Leczenie obejmuje także profilaktykę i leczenie zakażeń oportunistycznych, wsparcie psychologiczne, edukację i opiekę wielospecjalistyczną. Kluczowe znaczenie ma wczesne wykrycie zakażenia (testy na HIV), regularne kontrole i przestrzeganie zaleceń lekarskich. AIDS pozostaje chorobą nieuleczalną, ale dzięki postępowi medycyny możliwe jest skuteczne kontrolowanie jej przebiegu i poprawa jakości życia chorych.
