Artroza (choroba zwyrodnieniowa stawów) i reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) to dwie różne choroby układu ruchu, choć obie prowadzą do bólu i ograniczenia sprawności. Artroza to przewlekłe, postępujące zwyrodnienie chrząstki stawowej, najczęściej związane z wiekiem, przeciążeniami, urazami lub otyłością. Objawia się bólem, sztywnością poranną (krótkotrwałą), ograniczeniem ruchomości, trzeszczeniem i deformacjami stawów (najczęściej kolan, bioder, kręgosłupa, rąk). RZS to choroba autoimmunologiczna, w której układ odpornościowy atakuje błonę maziową stawów, prowadząc do przewlekłego stanu zapalnego, obrzęków, bólu, sztywności porannej (długotrwałej, powyżej godziny), deformacji i uszkodzenia stawów (głównie rąk, nadgarstków, stóp). RZS często towarzyszą objawy ogólne: gorączka, zmęczenie, utrata masy ciała. Diagnoza opiera się na badaniach laboratoryjnych (czynnik reumatoidalny, przeciwciała anty-CCP, OB, CRP), obrazowych (RTG, USG, rezonans) oraz wywiadzie. Leczenie artrozy polega głównie na rehabilitacji, lekach przeciwbólowych, modyfikacji stylu życia, a w zaawansowanych przypadkach – endoprotezoplastyce. RZS wymaga leczenia immunosupresyjnego, leków biologicznych i stałej opieki reumatologicznej.