Badanie wad refrakcji oka – diagnostyka, metody i znaczenie kliniczne

Badanie wad refrakcji oka to podstawowa procedura okulistyczna służąca wykrywaniu i korygowaniu krótkowzroczności, nadwzroczności, astygmatyzmu i prezbiopii. Diagnostyka rozpoczyna się od wywiadu, oceny ostrości wzroku (tablice Snellena), a następnie wykonuje się skiaskopię (badanie retinoskopowe), autorefraktometrię oraz subiektywną próbę dobierania szkieł korekcyjnych. U dzieci i osób z podejrzeniem ukrytych wad stosuje się badanie po cykloplegii (porażeniu akomodacji). W diagnostyce astygmatyzmu pomocne są testy z użyciem cylindrów próbnych i keratometria. Znaczenie kliniczne badania wad refrakcji jest ogromne – umożliwia wczesne wykrycie zaburzeń widzenia, zapobiega powikłaniom (niedowidzenie, zez, bóle głowy), pozwala na dobór odpowiednich okularów, soczewek kontaktowych lub kwalifikację do zabiegów laserowych. Regularne badania refrakcji są szczególnie ważne u dzieci, osób starszych i pracujących przy komputerze. Wczesna korekcja wad wzroku poprawia komfort życia, bezpieczeństwo oraz efektywność nauki i pracy.