Bezmocz (anuria) to stan, w którym ilość oddawanego moczu spada poniżej 100 ml na dobę – jest to objaw alarmowy, wymagający pilnej diagnostyki i leczenia. Bezmocz może wynikać z ostrych chorób nerek, zatkania dróg moczowych (kamień, guz, skrzep), ciężkiego odwodnienia, wstrząsu, zatrucia lub uszkodzenia kanalików nerkowych np. po operacjach, ciężkich urazach czy sepsie. Objawom towarzyszą zwykle silne osłabienie, nudności, wymioty, obrzęki i narastające zaburzenia świadomości. Bezmocz prowadzi szybko do wzrostu stężenia kreatyniny, mocznika i potasu we krwi (grozi to zaburzeniami rytmu serca, zatruciem organizmu i śmiercią). Nie wolno zwlekać – pacjent wymaga natychmiastowej pomocy szpitalnej: podania płynów, leków moczopędnych lub w razie zatrzymania odpływu – zabiegu odblokowania dróg moczowych. Niekiedy bezmocz wymaga wdrożenia dializy do czasu ustąpienia przyczyny lub przeszczepu nerki.
