Białaczka to nowotwór układu krwiotwórczego, w którym dochodzi do nieprawidłowego rozrostu leukocytów w szpiku kostnym i krwi obwodowej. Wyróżniamy białaczki ostre (szpikowe, limfoblastyczne) i przewlekłe (szpikowe, limfatyczne). Objawy są początkowo niespecyficzne: przewlekłe zmęczenie, osłabienie, gorączka, nawracające infekcje, bóle mięśni, poty nocne, spadek masy ciała. Typowe są liczne siniaki, krwawienia z dziąseł, niedokrwistość i powiększenie węzłów chłonnych/wątroby/śledziony. Badania laboratoryjne ujawniają nieprawidłowości morfologii krwi (leukocytozę, niedokrwistość, trombocytopenię). Diagnoza opiera się na biopsji szpiku, ocenach cytogenetycznych i molekularnych. Nowoczesne terapie obejmują immunochemioterapię, przeszczep szpiku, celowaną terapię molekularną (inhibitory kinazy tyrozynowej, leki przeciwciał monoklonalnych), a w wybranych przypadkach terapię CAR-T. Wczesne wykrycie i szybkie leczenie poprawiają szanse na remisję – regularne kontrolowanie morfologii krwi, zgłaszanie przewlekłych infekcji czy niepokojących objawów pozwala na szybką diagnostykę i skuteczną terapię.