Białko Bence’a-Jonesa to specyficzny rodzaj białka (łańcuchy lekkie immunoglobulin), które pojawia się w moczu w przebiegu szpiczaka mnogiego oraz innych gammapatii monoklonalnych. Jest to jeden z najważniejszych markerów diagnostycznych tej choroby. Białko to nie jest wykrywane w standardowych badaniach ogólnych moczu, dlatego konieczne jest wykonanie specjalnych testów – elektroforezy i immunofiksacji białek moczu. Obecność białka Bence’a-Jonesa świadczy o nadmiernej produkcji łańcuchów lekkich przez komórki nowotworowe w szpiku kostnym. Wysokie stężenie tego białka może prowadzić do uszkodzenia nerek, co jest jednym z najcięższych powikłań szpiczaka mnogiego. Oznaczenie białka Bence’a-Jonesa jest także przydatne w monitorowaniu skuteczności leczenia i wykrywaniu nawrotów choroby. Warto pamiętać, że obecność tego białka może występować także w innych chorobach układu chłonnego, amyloidozie czy przewlekłych stanach zapalnych, dlatego wynik badania powinien być interpretowany w kontekście innych parametrów klinicznych i laboratoryjnych.
