Biopsja śródpiersia – procedura i jej rola w rozpoznawaniu nowotworów

Biopsja śródpiersia to specjalistyczna procedura diagnostyczna polegająca na pobraniu fragmentu tkanki z obszaru śródpiersia – przestrzeni między płucami, gdzie znajdują się m.in. węzły chłonne, tchawica, przełyk, duże naczynia i serce. Jest kluczowym badaniem w rozpoznawaniu i różnicowaniu nowotworów płuc, chłoniaków, przerzutów oraz innych zmian patologicznych. Wskazania do biopsji obejmują obecność niejasnych guzów, powiększonych węzłów chłonnych widocznych w tomografii komputerowej czy PET oraz podejrzenie chorób zapalnych lub infekcyjnych. Biopsję śródpiersia można wykonać kilkoma metodami: przezskórnie pod kontrolą tomografii, podczas mediastinoskopii (z dostępu nadmostkowego), bronchoskopii z użyciem igły (EBUS-TBNA) lub wideotorakoskopii. Wybór techniki zależy od lokalizacji zmiany, stanu pacjenta i doświadczenia zespołu medycznego. Procedura jest zwykle wykonywana w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. Po pobraniu materiału tkankowego próbki są oceniane histopatologicznie – pozwala to na określenie rodzaju nowotworu, stopnia złośliwości, a nawet cech molekularnych, co ma kluczowe znaczenie dla wyboru leczenia. Ryzyko powikłań (krwawienie, odma, zakażenie) jest niewielkie, ale wymaga monitorowania pacjenta po zabiegu. Biopsja śródpiersia jest nieocenionym narzędziem w nowoczesnej onkologii i pulmonologii, umożliwiającym szybkie i precyzyjne rozpoznanie chorób tego regionu.