Chłoniak to grupa nowotworów wywodzących się z limfocytów – komórek układu odpornościowego. Dzieli się je na chłoniaki Hodgkina (ziarnica złośliwa) i chłoniaki nieziarnicze, które różnią się przebiegiem, rokowaniem i leczeniem. Objawy chłoniaka to najczęściej bezbolesne powiększenie węzłów chłonnych (szyja, pachy, pachwiny), gorączka, nocne poty, utrata masy ciała, przewlekłe zmęczenie, świąd skóry, powiększenie śledziony lub wątroby, nawracające infekcje. Przyczyny nie są do końca poznane – rolę odgrywają czynniki genetyczne, zaburzenia odporności, zakażenia wirusowe (EBV, HIV, HTLV-1), przewlekłe stany zapalne, narażenie na toksyny. Rozpoznanie opiera się na badaniu histopatologicznym węzła chłonnego, badaniach obrazowych (TK, PET), morfologii krwi, badaniach immunologicznych. Leczenie zależy od typu chłoniaka, stadium zaawansowania, wieku i stanu zdrowia pacjenta – obejmuje chemioterapię, radioterapię, immunoterapię, przeszczep szpiku. Wczesne rozpoznanie i nowoczesne terapie znacznie poprawiają rokowanie, a wiele typów chłoniaków jest obecnie w pełni wyleczalnych. Kluczowa jest regularna kontrola, monitorowanie nawrotów i wsparcie psychologiczne.
