Cholestaza ciążowa (wewnątrzwątrobowa cholestaza ciężarnych) to zaburzenie funkcji wątroby występujące wyłącznie w ciąży, zwykle w III trymestrze. Polega na upośledzeniu odpływu żółci z wątroby do przewodów żółciowych, co prowadzi do gromadzenia się kwasów żółciowych we krwi. Choroba dotyczy ok. 0,5–2% ciężarnych, częściej występuje u kobiet z predyspozycjami genetycznymi, ciążą mnogą, po przebytych chorobach wątroby lub przy stosowaniu niektórych leków. Główne objawy to intensywny świąd skóry (szczególnie dłoni i stóp, nasilający się wieczorem), bez wysypki, żółtaczka, ciemny mocz, jasne stolce, uczucie zmęczenia, utrata apetytu. Objawy ustępują po porodzie, ale cholestaza wiąże się z ryzykiem powikłań dla płodu – przedwczesny poród, zaburzenia rytmu serca, niedotlenienie, zgon wewnątrzmaciczny. Przyczyną choroby są zmiany hormonalne (wzrost estrogenów i progesteronu), predyspozycje genetyczne i czynniki środowiskowe. Rozpoznanie opiera się na wywiadzie, badaniach laboratoryjnych (podwyższony poziom kwasów żółciowych, ALT, AST, bilirubiny) i wykluczeniu innych chorób wątroby. Leczenie polega na łagodzeniu świądu (preparaty z ursodeoksycholowym kwasem żółciowym), monitorowaniu stanu płodu (KTG, USG), suplementacji witamin rozpuszczalnych w tłuszczach i planowaniu wcześniejszego porodu (zwykle 37–38 tydzień). Po porodzie objawy ustępują, ale kobiety z cholestazą są narażone na nawroty w kolejnych ciążach i wyższe ryzyko chorób wątroby w przyszłości.